Przejdź do zawartości

Żuraw białoszyi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żuraw białoszyi
Antigone vipio[1]
(Pallas, 1811)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

żurawiowe

Rodzina

żurawie

Podrodzina

żurawie

Rodzaj

Antigone

Gatunek

żuraw białoszyi

Synonimy
  • Grus vipio Pallas, 1811[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     okres lęgowy

     przeloty

     zimowiska

Żuraw białoszyi[3] (Antigone vipio) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae), zamieszkującego wschodnią Azję. Jest narażony na wyginięcie. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].

Morfologia
Ptak ten ma długość ciała 120–153 cm, rozpiętość skrzydeł 160–210 cm i masę 4,75–6,5 kg[4].
Ma różowe nogi i szaro-białe upierzenie ciała, poza upierzeniem w okolicy oczu, które jest czerwone.
Zasięg występowania
Żuraw białoszyi gniazduje w północno-wschodniej Mongolii, północno-wschodnich Chinach i na obszarze południowo-wschodniej Rosji, gdzie działa program Khinganski Nature Reserve. Różne grupy tych ptaków migrują na zimę do południowej Japonii (Kiusiu), w pobliże rzeki Jangcy oraz granicy między Koreą Północną i Koreą Południową. Niekiedy docierają także do Kazachstanu i Tajwanu[2].
Lęgi
Buduje z trawy wielkie gniazdo. Składa do niego dwa jaja o długości 8,5 cm. Oboje rodzice wysiadują je przez 40 dni.
Pożywienie
Źródłem pożywienia dla tego ptaka są głównie: owady, nasiona, korzenie, rośliny i małe zwierzęta.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody po raz pierwszy sklasyfikowała żurawia białoszyjego w 1988 roku, zaliczając go do grupy gatunków zagrożonych (T – Threatened). Od 1994 roku nieprzerwanie uznaje go za gatunek narażony na wyginięcie (VU – Vulnerable). Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy. Zagrożeniem dla tego gatunku jest przede wszystkim postępująca utrata podmokłych siedlisk wskutek ekspansji rolnictwa i wzrostu zapotrzebowania człowieka na wodę. Na świecie pozostało tylko od 6250 do 6750 dzikich osobników żurawia białoszyjego[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Grus vipio, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2021-09-28] (ang.).
  2. a b c Grus vipio, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-09-28] (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Gruinae Vigors, 1825 - żurawie (wersja: 2017-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-09-28].
  4. a b Archibald, G.W., Meine, C.D. & Garcia, E.F.J.: White-naped Crane (Antigone vipio). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-01].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Flufftails, finfoots, rails, trumpeters, cranes, limpkin. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-01]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]